Blijven leren én openstaan voor vernieuwing

Gerhard Strijbosch brengt zijn jeugd door in Eindhoven en volgt speciaal onderwijs. Daarna doet hij technische klusjes in een sociale werkplaats. In 1978 komt hij bij SWZ zorg wonen, aan de Tonnaerstraat in Eindhoven. “Ik ben bij iedere thuiswedstrijd van PSV,” vertelt Gerhard, als hem gevraagd wordt naar zijn dagbesteding. “Ik vind het fijn bij SWZ zorg en vermaak me hier goed. Ik kijk veel filmpjes over houtbewerking, dat vind ik mooi.”
Cees, leerling-verzorgende, knikt: “Bij Gerhard staat altijd de tv aan óf Nederlandstalige muziek op, zoals BZN.” Gerhard heeft een wens: “Ik wil heel graag eens op vakantie naar Tenerife. Ik ben dol op de zon!”  

Kans  
Als vertegenwoordiger in beschermende kleding en brandweerpakken, is Cees Dagevos veel onder de mensen. Wanneer na corona de verkopen teruglopen, vindt hij het tijd voor iets anders: Cees wil de zorg in. SWZ zorg geeft hem die kans. “Ik volg de opleiding tot verzorgende aan het Summa College en werk daarnaast hier als leerling.” Zijn overstap bevalt hem goed: “Het is zo’n dankbaar werk, de mensen zijn blij als ik binnenkom.”  
(tekst gaat verder onder de foto)

Op de foto van links naar rechts: Cees, Gerhard en Frans

Vakmanschap  
Sinds februari 2024 is Frans Korf zorgdirecteur, maar hij begon ooit als verpleegkundige. “Ik heb een voorliefde voor de langdurige zorg. Hier is er échte verbinding en leren we elkaar kennen. Wat ik mooi vind is dat bij SWZ zorg vakmanschap wordt gewaardeerd.”
“Om de organisatie goed te leren kennen, heb ik al wat diensten meegelopen, ook met Cees,” gaat Frans verder. Cees begint te lachen. “Gerhard dacht dat Frans een stagiair was. We hebben die dag enorm gelachen en flauwe mannengrappen gemaakt. Het was fijn om een man in huis te hebben, want er werken er hier maar weinig.”  

Vernieuwing  
“Ik zag tijdens die dienst het zweet bij Cees op zijn voorhoofd staan,” vertelt Frans. Cees: “Klopt, er zijn allerlei hulpmiddelen beschikbaar om kousen aan te trekken, maar vaak doe ik het zonder. Ik word alleen ook een dagje ouder en wil niet overbelast raken. We moeten dus blijven leren én openstaan voor vernieuwing.” Frans knikt: “Er komt een periode waarin we het met nog minder zorgverleners moeten doen. We moeten nadenken over hoe we gezond blijven, Cees moet ook na z’n pensionering over tien jaar natuurlijk nog lang goed en gezond meegaan.”
“Hij moet blijven,” reageert Gerhard. Hij is niet blij dat Cees voor zijn opleiding op een andere plek binnen SWZ zorg gaat werken. Cees: “Logisch, maar jammer. Je bouwt toch een band met elkaar op.”
Cees: “Ik hoop hier weer terug te komen. Dan neem ik Gerhard mee naar de oesterbanken in Zeeland.” Gerhard hoort het aan met een lach op zijn gezicht. Zijn wensen voor de toekomst zijn duidelijk. “Een keer op vakantie naar de zon of een dagje uit. Dat lijkt me geweldig.”